Kijk naar het allergewoonste landschap dat je dacht te kennen, de horizon boven het water van het Markermeer, om de hoek van Amsterdam. Wat zie je als dat bekende landschap als een Aziatische rolschildering wordt gepresenteerd? Wat merk je als je tegelijkertijd verhalen hoort over het verleden van die watervlakte? Hierover gaat de foto-installatie Framed/ Unframed. Door je los te maken van het frame van kijken dat je normaal hebt, kun je als nieuw het landschap zien. Daarbij gebruikt Marcelle Verberne zowel beeld (fotografie) als tekst (gesproken fragmentenessay, vertelling en gedichten).
In de installatie maakt de fotograaf gebruik van het verhaal van drie vissers uit Durgerdam. Een vader en zijn twee zonen werden in de winter van 1848 bij het ‘botkloppen’ (vis vangen onder het ijs) verrast werden door dooi en ze dreven op een grote ijsschots 14 dagen op de water van de Zuiderzee – het water dat later het Markermeer werd. Het verhaal liep slecht af en alleen de jongste zoon heeft het overleefd. Toch kijken wij ook nu meestal naar de zee kijken met verlangen. Ondanks het gevaar hebben de zee en de horizon het frame van onbekende en lokkende verten.
De installatie Framed/ unframed was te zien in de kerk van Durgerdam en in de Uilenburgersynagoge in Amsterdam.
Framed/ unframed is mede mogelijk gemaakt met steun van het AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunst).
Look at the most ordinary landscape you thought you knew, the horizon above the water of the Markermeer, around the corner from Amsterdam. What do you see when that familiar landscape is presented as an Asian scroll painting? What do you notice while hearing stories about the past of that water? This is what the photo installation Framed/Unframed is about. By breaking free from the frame of viewing that you normally have, you can see the landscape anew. In doing so, Marcelle Verberne uses both image (photography) and text (spoken fragment, essay, storytelling, and poetry). In the installation, the photographer tells the story of three fishermen from Durgerdam. A father and his two sons were caught by thawing wheather while they were far away from shore on the ice busy 'botkloppen' (fishing under the ice) in the winter of 1848. They drifted on a large ice floe for 14 days on the waters of the Zuiderzee – the water that later became the Markermeer. The story ended badly and only the youngest son survived. Nevertheless, we still mostly look at the sea with longing. Despite the danger, the sea and the horizon frame unknown and alluring expanses.
The installation Framed/unframed was on display in the church of Durgerdam and in the Uilenburger synagogue in Amsterdam.
